Verschil zorgstandaard, richtlijn en protocol

Een zorgstandaard beschrijft de norm waaraan multidisciplinaire zorg voor mensen met een bepaalde chronische ziekte moet voldoen. Hij beperkt zich niet tot de inhoud van de zorg (inclusief de rol van de chronisch zieke mens), maar richt zich eveneens op de organisatiestructuur van het zorgproces (de ketenorganisatie) en de bijbehorende kwaliteitsindicatoren. De organisatie van het zorgproces zoals in deze Zorgstandaard beschreven is randvoorwaardelijk voor de realisatie van de gestelde norm en vraagt tijd, menskracht en middelen. Alle bij de diabeteszorg betrokken partijen dienen zich hiervan bewust te zijn en dragen hiervoor mede verantwoordelijkheid. In voorkomende gevallen kan, mits onderbouwd en in overleg, van de norm worden afgeweken. Waar een zorgstandaard in meer algemene termen is gesteld, beschrijft een (klinische) richtlijn in detail de inhoud van de zorg.

Een richtlijn is een op systematische wijze ontwikkeld document, gebaseerd op wetenschappelijke inzichten (evidence based) en gebundelde klinische ervaring (practice based), dat hulpverleners en patiënten behulpzaam kan zijn bij het nemen van beslissingen over adequate (effectieve en doelmatige) zorg bij een specifiek gezondheidsprobleem. De richtlijn is een advies dat het ‘wat, wanneer en waarom’ beschrijft en is daarmee een richtinggevend hulpdocument. De richtlijn is, evenals de zorgstandaard en het protocol, gekoppeld aan een diagnose.

De richtlijn vormt de input voor een protocol waarin naast het ‘wat en wanneer’ het ‘hoe’ en vaak ook ‘door wie’ wordt beschreven.